qırış

qırış
is.
1. Bir şeyin büküldüyü, qatlandığı yerdə qalan iz; bükük yeri, bürüşük. Paltarın qırışlarını ütü ilə düzəltmək.
2. Üz, bədən dərisində və s. -də əmələ gələn dərin cizgi, qırışıq. Qəhrəman aralandıqca Nubar qarının qara və qırış (sif.) sifətini daha yaxşı görür. S. R.. Məşədibəy cavab vermədi. Onun üzündəki qırışlar daha da sıxlaşdı. M. Hüs.. <Maralın> alnının ortasındakı qırış açıldı. Ə. Ə.. // Yer qabığı laylarında əmələ gələn dərin qırışıq. <Tektonik> qüvvələrin təsirindən laylar müxtəlif qırışlara çevrildi. M. Qaşqay.
◊ Üzündəki qırışlar (üzünün qırışları) açılmamaq – ürəyi açılmamaq, qaşqabağı açılmamaq, üzü gülməmək. Lotuoğlu məclisin ortasına çıxıb bir çox gülməli oyunlar çıxardısa da, xanın üzündəki qırışların biri də açılmadı. Ç..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • qırış-qırış — sif. və zərf Qırışları çox olan, qırışıq halda olan, hər tərəfi qırışmış. Köynəyi qırış qırış etmək. Alnı qırış qırış olmuşdur …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bürüşük — 1. sif. Bürüşmüş halda olan; qırışıqlı, qırış qırış. Bürüşük üz. Bürüşük köynək. – <Kərim baba> bürüşük və titrək əli ilə göyün şimal tərəfindəki kiçik qara buludu göstərərək: – Baxın <dedi> A. Ş.. // Əzik. Nəriman diqqət edəndə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qırışmaq — f. 1. Qırışlar əmələ gəlmək, qırış qırış olmaq, büzüşmək, büzük büzük olmaq, yığışmaq, qırış halına düşmək. Üzü qırışmaq. – Onun alnı qırışmışdı, qaşları az qala gözlərini bürümüşdü. Ə. Vəl.. 2. Yığılmaq, qırışıb gödəlmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təviyyə(t) — ə. 1) gizli məqsəd, niyyət, qəsd; 2) qırış qırış; 3) könül; qəlb; 4) vicdan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bürüşmüş — f. sif. Bürüşük hala düşmüş, bürüş bürüş olmuş, qırış qırış olmuş, qırışmış. Bürüşmüş kağız. Bürüşmüş pərdə. – Kosa onun <Meşinovun> döşündən geriyə itələyərək, bürüşmüş sifətini turşutdu. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bürüşmək — f. 1. Bürüşük hala düşmək, bürüş bürüş olmaq, qırış qırış olmaq. Üzü bürüşmək. Paltar tamam bürüşmüşdür. 2. Solmaq, quruyub dağılmaq, təravətini itirmək. Çiçək bürüşdü. Yarpaqlar bürüşmüşdür. Quraqlıqdan pambığın qozaları bürüşdü …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • büzüşdürmək — f. 1. Büzük büzük etmək, büzük hala salmaq, qırış qırış etmək, əzmək. Köynəyi büzüşdürmək. 2. Büzüşməsinə səbəb olmaq. Sabah ertənin soyuğu <Xosrov və Mədədi> büzüşdürmüşdü. S. R.. 3. Ağzın, dilin selikli qişasını çəkib yığmaq (turş şey… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • büzüşdürülmək — məch. Büzük hala salınmaq, qırış qırış edilmək, əzişdirilmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • büzüşmək — f. 1. Yığılmaq, yığışmaq, bürüşüb kiçilmək, quruyub yığılmaq, solmaq, pəjmürdə olmaq. <Məşədi Kazım ağanın> kirpikləri bir birinə qarışıb, bütün vücudu ölüşgəmiş və əndamı quru alma kimi büzüşmüş(dü). M. S. O.. 2. Ütüsü və hamarlığı pozulub …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qarımaq — f. 1. Qocalmaq, qoca yaşlarına çatmaq (bəzən «qocalıb qarımaq» şəklində işlənir). . . Bu qırx ildə də qarıdıqca onun <Ziba xanımın> qısqanclığı artıbdır. S. R.. Səni sevən cavan olur günbəgün; Qarımaz, qocalmaz, tərtəzə gedər. M. P. V.. Ey… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”